Kancelaria kilkukrotnie występowała w imieniu osób chcących ubezwłasnowolnić członków swojej najbliższej rodziny, jak i w sprawach osób, względem których wniosek o ubezwłasnowolnienie został złożony. W ostatnich latach w Polsce można odnotować wiele podobnych spraw.
Ubezwłasnowolnienie jednak w kolejnych krajach odchodzi w przeszłość. Także w Polsce trwa dyskusja, czy instytucja tak głęboko ingerująca w prawa człowieka i obywatela powinna być częścią systemu prawnego.
Przybliżmy zatem Państwu czym jest instytucja ubezwłasnowolnienia.
___________________________________________________________
Z chwilą ukończenia lat 18 każda osoba nabywa pełne prawo do decydowania o swoim życiu.
Pełna zdolność do samodzielnego decydowania o swoim życiu może okazać się jednak niebezpieczna dla osób niezaradnych z powodu choroby lub upośledzenia. W związku z tym, ustawodawca skonstruował instytucję ubezwłasnowolnienia całkowitego lub częściowego. Dzięki temu osoby niezaradne życiowo nie muszą same podejmować decyzji i zarazem ponosić odpowiedzialności za swoje czyny.
Wyróżniamy ubezwłasnowolnienie całkowite i częściowe.
Osoba ubezwłasnowolniona całkowicie nie może zawrzeć małżeństwa, uznać ojcostwa, sprawować władzy rodzicielskiej, nawiązać stosunku pracy, sporządzić testamentu, nie ma czynnego i biernego prawa wyborczego. We wszystkich sferach życia, poza drobnymi czynnościami życia codziennego, osobę ubezwłasnowolnioną całkowicie musi zastępować opiekun.
Taka osoba może jedynie zawierać umowy należące do umów powszechnie zawieranych w drobnych bieżących sprawach życia codziennego (np. robienie drobnych zakupów), jeżeli nie pociąga to za sobą rażącego pokrzywdzenia osoby ubezwłasnowolnionej.
Ubezwłasnowolnienie częściowe natomiast jest stosowane przez sąd, gdy stan osoby, która ma zostać ubezwłasnowolniona nie uzasadnia ubezwłasnowolnienia całkowitego, ale kiedy osoba ta potrzebuje pomocy do prowadzenia jej spraw.
Osoba częściowo ubezwłasnowolniona może co do zasady podejmować czynności prawne, jednak za zgodą przedstawiciela ustawowego. Natomiast bez jego zgody może jedynie zawierać umowy należące do umów powszechnie zawieranych w drobnych, bieżących sprawach życia codziennego.
