Przemoc względem kobiet w świetle prawa

Przemoc wobec kobiet jest zjawiskiem społecznym, spotykanym niestety w każdym typie społeczeństwa, niezależnie od tego czy społeczeństwo to jest uważane za nowoczesne, progresywne, czy konserwatywne. Stanowi ona formę dyskryminacji ze względu na płeć, której przyczyną jest przekonanie sprawców o stereotypowo drugoplanowej roli kobiety w społeczeństwie. Przemoc przeciwko płci żeńskiej jest wynikiem nierównego traktowania objawiającego się we wszystkich sferach życia. Głównym jej źródłem jest środowisko rodzinne połączone z biernością państwa, które nie zapewnia skutecznej ochrony przed i po użyciu przemocy wobec kobiet. Narażone na przemoc są wszystkie kobiety, niezależnie od wieku i społecznego pochodzenia, problem przemocy dotyczy również dziewcząt poniżej osiemnastego roku życia.

Z prawnego punktu widzenia przemoc wobec kobiet stanowi: poważne naruszenie godności i podstawowych praw człowieka, prawa do życia i zdrowia, do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego, naruszenie zakazu nieludzkiego i poniżającego traktowania.

Zgodnie z przepisami międzynarodowymi, uznawanymi przez Polskę, przemoc wobec kobiet to każdy akt związany z przynależnością do danej płci, w wyniku którego doszło lub mogło dojść do fizycznego, seksualnego lub psychicznego zranienia lub cierpienia kobiety, włączając w to groźby popełnienia takiego czynu, a także pozbawienie wolności, do czego może dojść zarówno w życiu publicznym, jak i prywatnym. Przy tym, należy zawsze mieć na uwadze ogólne pojęcie przemocy, zgodnie z którym, jako przemoc uważana jest działalność sprawcy, która zamierza oddziaływać środkami fizycznymi nakierowanymi na przełamanie lub uniemożliwienie oporu ofiary i mające na celu niedopuszczenie do swobodnego powstania i wykonania aktu woli ofiary albo nastawienie jej procesów motywacyjnych w kierunku zachowania pożądanego przez sprawcę. Mówiąc o przemocy wobec kobiet musimy wziąć pod uwagę jej fizyczną postać, ale także jej aspekt psychiczny, seksualny, ekonomiczny i strukturalny.

Zadaniem prawa, a w szczególności prawa karnego jest zapobieganie, ściganie i eliminacja każdej postaci przemocy wobec kobiet. Prawo karne przeciwdziała przestępstwom, przemocy fizycznej, psychicznej i seksualnej ale też nękaniu, stalkingowi, przymusowym małżeństwom, okaleczaniem narządów płciowych kobiet, przymusowej aborcji, sterylizacji, molestowaniu oraz innym. W Polskim kodeksie karnym, przepisy odnoszące się do lub związane z przemocą wobec kobiet to: 148, 151, 153, 156-159, 190-191, 197-199, 200, 207, 212, 216-217. Celem tych przepisów jest nie tylko przeciwdziałanie i zwalczenie przemocy, ale także zmiana społecznych i kulturowych wzorców zachowania, które zapewnią ochronę i bezpieczeństwo kobiet.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *